Profesja nauczyciela w Arabskiej Republice Egiptu

Wykształceni pedagodzy, którym zależy na kształceniu młodego pokolenia, to rzadkość w Arabskiej Republice Egiptu. Grono nauczycielskie w szkołach publicznych tworzą zwykle osoby po kursach nauczycielskich, które zniechęcane są przez niesamowicie niskie zarobki i złe warunki pracy. W szkołach prywatnych większość nauczycieli stanowią pochodzący z innych krajów rezydenci. Często osoby bardzo młode, bez żadnego doświadczenia w pracy z dziećmi czy wysokich kwalifikacji.

Nauczyciel w Egipcie wymaga. W szkołach publicznych często krzyczy, karci, wzbudza u uczniów strach. Pomimo iż kary cielesne są w Egipcie zakazane już od prawie 20 lat, wciąż bywają stosowane. Jednocześnie jednak ten wymagający nauczyciel nie przekazuje wiedzy. Często ze względu na nieumiejętność podzielenie się własną mądrością, niedouczenie, bądź brak motywacji. Dodatkowo placówki publiczne są bardzo słabo wyposażone w pomoce naukowe.

W szkołach prywatnych nauczyciel dąży do osiągnięcia przez studentów jak najlepszych wyników na testach. Na tym też skupia swoje siły. Zamiast rozwijać myślenie młodego pokolenia wymaga pamięciowego utrwalania materiału i schematów, które mogą zostać użyte podczas egzaminów.

Przede wszystkim jednak, w placówkach prywatnych, to rodzice wymagają od nauczyciela. Jeżeli dziecko ma słabe wyniki w nauce winnym uznany zostaje pedagog, co z pewnością odbija się na nacisku nauczyciela na osiąganie wysokich not na testach zamiast na rozumienie przekazywanego materiału. Nie dopuszczalne jest, by nauczyciel podnosił na uczniów głos czy stosował kary. Rodzic, który płaci za edukację swojego dziecka niesamowite często pieniądze, ma zawsze rację.

Jedną z niewielu zalet pracy na stanowisku nauczyciela w szkole prywatnej są niższe koszty edukacji w danej placówce dla jego potomków. W kraju, gdzie ceny nauki w dobrej szkole od pierwszej do dwunastej klasy przekraczają czasem 1 mln funtów egipskich (około 500 tysięcy złotych), jest to duże udogodnienie.

Nieumiejętne przekazywanie wiedzy, niskie zarobki, przepełnione klasy w szkołach publicznych, ogrom materiału w szkołach prywatnych powodują, że większość nauczycieli udziela na dużą skalę prywatnych lekcji. Sprawia to, że wykładowcy przepracowują tygodniowo wiele godzin i podczas zajęć w szkołach są często przemęczeni.

Nauczyciele są jednym z największych problemów egipskiego systemu edukacji. Niejednokrotnie bez żadnego przygotowania pedagogicznego i z niewielką wiedzą, nie mają odpowiedniego podejścia do uczniów. Skupiają się na przygotowaniu do zdawania egzaminów, nie na przekazywaniu wiedzy.

Praca egipskich belfrów oceniana jest przez dyrekcję szkoły i podlega Ministerstwu Edukacji. Wykładowcy nie są jednak w żaden sposób motywowani do rozwoju czy podnoszenia kwalifikacji. W szkołach prywatnych często mają do dyspozycji asystenów.

Zawód nauczyciela nie cieszy się w Egipcie żadnym szacunkiem. Szkolni wykładowcy kojarzeni są przede wszystkim z niedbałością, brakiem zaangażowania, obarczani są odpowiedzialnością ze niewłaściwe przekazywanie wiedzy. Uczniowie zazwyczaj nie znajdują w nauczycielach autorytetów i nie chcą podążać ich przykładem.

W dzisiejszych czasach bardzo trudno jest trafić w Egipcie na nauczyciela z powołania, który z pasją będzie przekazywał swym uczniom zamiłowanie do wiedzy. Istnieją jednak i tacy. Zwykle zatrudniani są przez najbardziej prestiżowe placówki, gdzie ich podejście do uczniów doceniane jest wysokim wynagrodzeniem. Niestety naprawdę niewielki odsetek dzieci i młodzieży znajduje się pod opieką dobrego nauczyciela.

Artykuł ukazał się w czasopiśmie „Edukacja i Dialog”