Pojechał mój mąż do Kairu. Paszport syna odebrać. I choć my z tych zwariowanych par, co to dwadzieścia cztery godziny na dobę siedem dni w tygodni są razem i nie mają ochoty się pozabijać, to się ucieszyłam. Bo po co tak naprawdę mężczyzna w domu?
Jak pisałam już wcześniej zmuszeni sytuacją przeprowadziliśmy się do nowego mieszkania. Malutkie, ale przytulne i zaraz przy plaży, więc podbiło moje serce.
Po zawarciu umowy zwróciliśmy właścicielowi uwagę, że pewne rzeczy trzeba naprawić. Wstawić pompę, żeby woda leciała z ciśnieniem, a nie tylko siłą grawitacji; krany uszczelnić, szatafę zainstalować, naszą pralkę podłączyć itd Właściciel, że oczywiście zajmie się wszystkim jak najszybciej i wprawdzie następnego dnia już nie da rady, ale dwa dni później z pewnością wszystko będzie załatwione. Kto mieszkał w Egipcie przez pewien czas wie doskonale, że takie obietnice nic tu nie znaczą. Że majster może przyjść za tydzień, albo nie przyjść w ogóle.
Głośno ostatnio było o Egipcie, egipskich facetach i tutejszym traktowaniu kobiety. Z prawdziwą przyjemnością dzielę się więc moimi bieżącymi doświadczeniami. Moje relacje z egipskimi mężczyznami są ograniczone do kelnerów, sprzedawców,…
Dla odmiany w naszym związku to ja byłam stroną naciskającą na zamieszkanie w kraju partnera. Mój arabski mąż nie chciał tak bardzo zostać w Europie, jak ja chciałam wyjechać do Egiptu. Byliśmy ponad rok po ślubie, mieliśmy malutkiego synka. Zaraz po skończeniu studiów postanowiliśmy, że nie ma co dłużej czekać. Czas ułożyć sobie życie.
Mamy początki lata kochani. Z przyjemnością wychodzę spod koca o poranku, a nawet na papieroska do ogrodu wczesną porą. Wczoraj pierwszy raz opalałam się przed domem (było około 30 stopni). Prawdziwym jednak wyznacznikiem początku lata w Hurghadzie są dla mnie problemy z wodą. Całą zimę woda jest praktycznie codziennie, może za wyjątkiem piątku, a latem puszczają tylko dwa dni w tygodniu.
Egipt to jeden z najpopularniejszych krajów turystycznych. Każdego roku pojawiają się w nim miliony turystów, którzy chcą poczuć na sobie mocne słońce, bawić na plażach oraz zwiedzać starożytne zabytki. Jeśli nie masz ochoty na wycieczkę zorganizowaną, w takim przypadku możesz polecieć tak w każdej chwili samodzielnie. Gdzie znaleźć połączenia w dobrych cenach?
Wybierasz się do Hurghady i chciałbyś spróbować pozahotelowego jedzenia? Zastanawiasz się jakie restauracje w Hurghadzie warto odwiedzić? Gdzie można spróbować egipskich potraw, a gdzie są najlepsze owoce morza? Sprawdź które restauracje są najczęściej polecane i co warto tam zamówić.
(więcej…)
„Burka miłości” jest książką opartą na faktach napisaną przez hiszpańską dziennikarkę Reyes Monforte. Główna bohaterka, młoda dziewczyna pochodząca z Hiszpanii poznała w Londynie Afgańczyka. Zakochali się w sobie, pobrali, i poczęli dziecko. Wiedli szczęśliwe życie. Niestety po jakimś czasie wyjechali do ojczyzny męża i tam zaczęły się problemy.
Mąż wcale nie zmienił się nagle o 180 stopni, nie pokazał swej „prawdziwej” muzułmańskiej twarzy męża oprawcy, ale otocznie i warunki życia uległy kompletnej zmianie.
Myśląc o egipskiej kuchni pewnie wielu z Was przede wszystkim ma przed oczyma talerze pełne świeżych warzyw i egzotycznych owoców. W końcu w Egipcie cały rok mamy słońce, więc i jarzyn pod dostatkiem. Piękne czerwone pomidory, zieloniutka pietruszka, malutkie banany i soczyste mango rzeczywiście stanowią ważną część egipskiej kuchni. Dodatkowo, ze względów religijnych, na stołach raczej nie spotkamy wieprzowiny i alkoholu. Co jednak zaskakuje w egipskiej kuchni najbardziej?
Wczorajszej nocy obudziły mnie krople deszczu uderzające w okiennice. W Hurghadzie to bardzo rzadkie zjawisko. Przez te 5 lat kiedy tu mieszkam może z 10-15 razy widziałam deszcz. Czasem tak szybko przechodzi, że można się nawet nie zorientować, że padało. Zazwyczaj wiąże się z wielką radością, zwłaszcza wśród rezydentów.
Wczoraj w Egipcie było święto upamiętniające rozpoczęcie wojny Jom Kippur z Izraelem (1973). Z tej okazji w Senzo Mall przygotowano darmowe animacje dla dzieci. Były m.in. dmuchane zamki, chodzące maskotki, pan na szczudłach oraz pokaz baniek mydlanych. Moi synowie skakali przez blisko 3 godziny! Nie wiem skąd mieli tyle siły.
Wielokrotnie pytaliście mnie o prom z Hurghady do Sharm el Sheikh. Sama byłam bardzo zainteresowana tematem, gdy moja przyjaciółka z dzieciństwa przyleciała na tygodniowe wakacje w Szarm 4 lata temu. Niestety przez ten cały czas, o promie dużo się mówiło, dużo słyszało, nikt jednak na dobrą sprawę promu nie widział i nim nie płynął. Na szczęście prom Hurghada – Sharm el Sheikh ponownie działa!
Moja mama, drobna kobieta po sześćdziesiątce ze srebrnymi włosami, wybrała się do BGŻ-tu. Prosto z zakupów. Z wiklinowym koszykiem w ręku. Zupełnie jakby po warzywa szła. Wyprzedzając pytania, chustki na głowie nie nosi. Ani muzułmańskiej, ani babcinej. Nie legitymuje się też arabskim nazwiskiem córki. I co? Ano została posądzona o wnoszenie do banku podejrzanego ładunku. W domyśle bomby. W tym koszyku wiklinowym, który ma na celu ochronę środowiska.
Wybierając się do Polski po 5 latach w Egipcie zupełnie nie wiedziałam co warto ze sobą zabrać. Co takiego mamy w Egipcie, czego nie ma w Polsce. Jako że jestem praktyczną osobą nie lubię prezentów typu : figurka piramidy, na której będzie mógł się zbierać kurz. Przygotowałam więc krótką listę, która być może i wam podpowie, co warto przywieźć z Egiptu do Polski, a z pewnością będzie dobrą ściągawką i dla mnie przy kolejnym wylocie. (Tak zamierzam jeszcze się do Polski wybrać. Może nawet wcześniej niż za kolejne 5 lat 🙂 )
Pojawiły się na facebooku komentarze z pytaniami czemu ja do Polski nie chcę latać częściej, czemu nie zabieram dzieci, czemu nie tęsknię za swoją ojczyzną. Jaka ze mnie wyrodna Polka, jak ja mogę nie latać co roku by odwiedzić rodzinę i zobaczyć swój kraj. To się winna będę tłumaczyć.
Myślę, że gdy idę sama ulicą nie wyglądam na matkę. Choć często powołuję się na dwójkę dzieci tłumacząc odstający brzuch, mogłabym być otyła i bez dzieci. Egipskie słodkości i pyszne bułki drożdżowe z pomarańczą robią swoje 😉
Śmieję się jak nie przystoi, puszczam żarty, a robienie obiadu czy sprzątanie mam czasem głęboko w … poważaniu. Zupełnie jak za czasów młodości.
Ludzie, którzy mnie znają od lat, z nieukrywanym zaskoczeniem mówią, że nic się nie zmieniłam. Poza kilogramami oczywiście. Ale to nie do końca prawda.
Mój mąż kilka lat temu miał wypadek jadąc z Kairu do Hurghady. Nie przyjechał na czas, jego telefon nie odpowiadał, a ja odchodziłam od zmysłów. Byłam wtedy w ostatnim okresie ciąży. Mieszkała z nami teściowa.
Miała być długa biała suknia, grawerowane obrączki, wielkie przyjęcie i zabawa do rana. Najlepiej mężczyzna z sąsiedztwa ubrany w dobrze skrojony garnitur. Gołębie wypuszczane do nieba, witanie chlebem i solą, przenoszenie przez próg.
Po pięciu latach w Egipcie nadszedł czas mej tygodniowej wizyty w Polsce. Prezent na Dzień Matki miał być. Jeszcze przed wylotem chciałam już wracać do swej egipskiej rodziny, słońca, beztroskości codzinnego życia. Z ciężkim sercem pojechałam jednak na lotnisko, by dotrzymać słowa danego rodzicielce.
Zepsuł mi się piekarnik elektryczny. Prezent od teściowej. Takie cudo, które na górze ma dodatkowo dwa palniki. Pomysł ciekawy, szkoda tylko, że jak piekarnik się nagrzewa, to palników nie można włączyć. Szkoda też, że palniki można tylko włączyć bądź wyłączyć. Bez żadnej kontroli nad stopniem nagrzania. Kto bym tam jednak przejmował się takimi szczegółami w Egipcie, jak można w końcu pyszne bułki z pomarańczą upiec.
Nadszedł ten dzień, gdy po pięciu latach pobytu w Egipcie, kupiłam bilet do Polski. Chwilę to trwało. W końcu dzieci podrosły, nasza firma rozwinęła się wystarczająco, no i mój paszport się znalazł. Może myślicie, że to mąż schował mi dokument na ten czas, bym nie wyjechała bezpowrotnie. Nie tym razem. Mnie poprosił bym schowała, bo lepiej żeby nie leżał na wierzchu, biorąc pod uwagę dzieci grzebiące gdzie się da i malujące ściany. I tak schowałam, że zapomniałam gdzie jest. Zdarza się, so zrobić. Najważniejsze, że się znalazł i bilet kupiony.
No i się zakochałam. Po raz kolejny. W iście egipskim egzemplarzu z lat osiemdziesiątych. Teraz. Mając 28 lat na karku, męża Egipcjanina i dwójkę dzieci.
Napawam się swym nowym odkryciem każdego dnia, już od 5 miesięcy, i chłonę całą jego magię. Oglądając gwiazdy nad głową, i liście palm, i bluszcz wypuszczający kwiaty. Odkrywając codziennie nowe kwiaty hibiskusa.
Gustu mi chyba nikt nie pozazdrości. Może ktoś brak rozumu zarzuci. Pewnie w rozsądnych kategoriach to rozważając : zupełnie zwariowałam.
Nocą próbowałam za wszelką cenę dokończyć projekt. Ja. Co to o 8 wieczorem czasem już smacznie śpię. Pomyślałam, że lata swoje już mam, dwójkę dzieci i męża, więc po wieczorynce zasypiać nie muszę. No i posiedziałam do 5.30! (oglądając osławiony Roast Wojewódzkiego i British Got Talent w kilkuminutowych przerwach) O 5.30 obudził się młodszy syn.
Gotowanie moją specjalnością może nie jest, ale
a) sam proces sprawia mi przyjemność
b) dzieciom też sprawia przyjemność
c) nikt mi w Egipcie pierogów ani barszczu czerownego nie zrobi.
Alfabet języka arabskiego składa się z 28 spółgłosek. ( Alfabet polski dla porównania liczy sobie 32 litery, w tym 8 samogłosek. )
Nie znajdziemy tu odpowiednika polskiej litery „p”. Są za to różne rodzaje „h” czy „s”, których odróżnianie na początku nauki może się wydawać trudne, ale z czasem na pewno wejdzie nam w nawyk. Litery te pomimo bycia podobnymi różnią się wymową. Niejako tak jak w języku polskim „p” i „b”.
Spytano mnie ostatnio czy ja planuję w Egipcie zostać już na stałe. Przecież to taki zacofany kraj. Pełen biurokracji, nieuporządkowany, gdzie kobieta nie ma żadnych praw.
Myślę, że może być naprawdę ciężko przestawić się po przyjeździe z Europy, gdzie społeczną normą jest, że kobiet się nie bije, nie dotyka wbrew ich woli, dzieci powinny być przy matce, a bycie kobietą nie ogranicza się do sprzątania i gotowania. Egipt to nie jest kraj łatwy do życia dla osób lubiących porządek i perfekcję. Tutaj elektryk przychodzi wykonać usługę bez własnego śrubokręta. Kable internetowe walają się po ulicach okręcane reklamówkami gdy zaczyna padać.
(więcej…)
Może się już zastanawialiście czy warto uczyć się języka arabskiego. Przecież w dzisiejszych czasach i tak prawie wszyscy znają język angielski, więc dogadać się można. Poza tym te wszystkie robaczki żeby zapamiętać, rozpoznać w każdym łączeniu (litery alfabetu arabskiego zmieniają kszałt łącząc się w słowa), to musi być bardzo ciężka praca. Do najłatwiejszych języków arabski z pewnością nie należy, ale naprawdę warto się go uczyć. Zerknijcie na podane poniżej powody.
Z przerażeniem patrzę na pozostawione same sobie dzieci na ulicach. Czteroletnie, pięcioletnie, sześcioletnie. Mali, zakręceni Egipcjanie, rozglądających się wokół w poszukiwaniu mamy czy taty. Czasem już zapłakani, czasem być może na celowniku porywacza.
Wstyd się przyznawać, ale jeszcze wczoraj w amoku napisałam, że się podzielę anegdotą, więc nie będę cofać danego słowa. Szaleństwo było ogromne. Przemęczona tak bardzo, że ledwo na oczy widziałam, zaśmiewałam się sama z siebie do rozpuku. Nagib Mahfuz i arabskie imiona have made my day!
Zachowajmy nasze człowieczeństwo! To nie jest ludzkie życzyć drugiemu człowiekowi śmierci. Móc go ocalić, lecz zamiast tego stać z boku i patrzeć jak ginie. Więcej: śmiać się i kpić z jego cierpienia, złorzeczyć, ubliżać, mieszać z błotem. Religia, narodowość czy kolor skóry nie powinny przesłaniać najważniejszego – to jest człowiek. Taki sam jak ja i ty.